بررسی تاثیر بور بر ترمیم غضروف مفصلی در موش های بزرگ آزمایشگاهی

  سابقه و هدف: استئوآرتریت شایع‌ترین اختلال مفصلی در جوامع امروزی است. بور به عنوان عنصری مکمل می‌تواند از تاثیر موثر کلسیم، منیزیم و ویتامین D در بدن حمایت کند. هدف از این تحقیق بررسی اثر بور بر ترمیم غضروف مفصل آسیب‌دیده زانو در موش صحرایی می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این تحقیق تعداد 30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد Sprague Dawley که به‌طور تصادفی به پنج گروه مساوی تقسیم شدند: گروه شاهد بدون هیچ مداخله‌ای، گروه شم میزان 50 میکرولیتر سالین در داخل فضای مفصل زانوی راست تزریق شد، گروه مونو سدیم استات (MIA) مقدار mg3 جهت ایجاد آسیب غضروف مفصلی تزریق شد، گروه درمان با بور از هفته سوم بعد از تزریق MIA و گروه پیشگیری با بور از روز اول تزریق MIA میزان mg/kg 15 بور را روزانه در آب خوراکی دریافت کردند. بعد از هفت هفته از تزریق حیوانات کشته شده و پس از فیکساسیون و دکلسیفیکاسیون مقاطع 5 میکرونی تهیه و تحت رنگ‌آمیزی Safranin O + Fast Green قرار گرفتند. میزان آسیب و درمان غضروف مفصلی بر اساس سیستم درجه‌بندی منکین (Modified Mankin’s grading system) بر اساس مقدار رنگ‌پذیری غضروف مفصلی، ساختار، تعداد و کلونی کندروسیت‌ها در غضروف بود بررسی شد. یافته‌ها: میزان رنگ‌پذیری غضروف مفصلی، ساختار، تعداد و کلونی کندروسیت‌ها در غضروف مفصلی گروه MIA و هر دو گروه درمان و پیشگیری در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری کاهش یافته بود که نشان‌دهنده آسیب غضروف مفصلی بود. اما این متغیرها در گروه‌های درمان و پیشگیری به‌صورت معناداری نسبت به گروه MIA افزایش یافته است (05/0p<).  نتیجه‌گیری: بور علاوه بر کاهش اثرات زیان‌بار و مخرب MIA بر روی غضروف مفصلی، تاثیر درمانی خوبی در جلوگیری از تخریب غضروف مفصلی در مدل استئوآرتریت نشان داده است